God sees the truth but bides it's time

Home | Archive | Contact | Feed

من محسن عاشق زنجان، سعی زيادی کردم که زنجانی‌های وبلاگ‌نويس رو دور هم جمع کنم. اگر از زنجانی‌ها کسي اين مطلب رو می‌خونه به من ميل بزنه تا اسمش رو اضافه کنم. ما بايد دست در دست هم قرار بديم تا بتونیم جامعه‌ای مناسب خودمون درست کنيم. من در اينجا سعي می‌کنم به همه موازين شرعی و عرفی و دينی توجه کنم. و مخالف هيچ نظامی نيستم. و به خطوط قرمز جامعه توجه دارم و اگر حرفی زدم از سر جوونیه و خامی. راستی عمو فیلتر چی اگه یک روز خواستی این وبلاگ روز فیلتر کنی قبلش به خودم بگو قول میدم بچه‌ی خوبی باشم.

امروز سه شنبه
"با عشق زمان فراموش می شود و با زمان عشق"
یادم میاد یک روز یک جایی داشتیم بحث راجع به پیشرفت
شهرها و کشور ها می کردیم.
خیلی از بچه ها (تقریبا همه) می گفتن که می خوان زنجان

رو ترک کنن . چون احساس می کنند زنجان اونقدر که

اونها دوست ندارندبزرگ نیست .

اونقدر که لازمه پیشرفته نیست .امکانات نیست
البته خیلی از کسایی که تهران زندگی می کنند

هم می گن اگه بتونند می رن کشور های غربی چون

ایران هم زیاد پیشرفته نیست اما اونجا من این رو گفتم

که این من و شما هستیم که باید شهر هامون رو بسازیم
اگر تو بری
من برم
همه برن
کی اینجا رو باید آباد کنه !
همه می خوان بجای اینکه مسئله رو حل کنند
صورت مسئله رو پاک کنند.
در صورتی که من اصلا اینطوری فکر نمی کنم
در حین بحث یاد این حرف جان فیتزجرالد کندی افتادم
که در کامل زیبایی ختم کلام رو گفته:
And so, my fellow Americans: ask not what your country can do for you—ask what you can do for your country*.
ای هموطنان امریکایی من:
نپرسید که امریکا برای شما چه کاری انجام داده
بپرسید که شما برای آمریکا چکار کرده اید.
و وافعا هم همیطوره ! و اونجا توی بحث
این رو گفتم و دیدم که کسی جواب منطقی نداره
و در واقع حقیقت مسئله هم همینه
خیلی عده کمی از ایرانیها برای کشورشون
دل می سوزونه.
ما همه می گیم زنجان اینطوری ، ایران اینطوری
باید ولش کنیم.
در صورتی که کاملا برخلاف این فکر می کنم.
دست در دست هم نهیم به مهر میهن خویش را کنیم آباد.
*اگر کسی خواست بگه متن کامل سخنرانی شروع ریاست
جمهوری کندی رو براش بفرستم.
**نکته ی جالب ماجرا اینه که بعد از اون همه ی اونها
الان زنجان هستند و فقط من هستم که از زنجان دور شدم.

***در غربت اگر کسي بماند ماهي

گر کوه بود از او نماند کاهي

بيچاره غريب اگرچه سلطان باشد

چون ياد وطن کند برآرد آهي