God sees the truth but bides it's time

Home | Archive | Contact | Feed

من محسن عاشق زنجان، سعی زيادی کردم که زنجانی‌های وبلاگ‌نويس رو دور هم جمع کنم. اگر از زنجانی‌ها کسي اين مطلب رو می‌خونه به من ميل بزنه تا اسمش رو اضافه کنم. ما بايد دست در دست هم قرار بديم تا بتونیم جامعه‌ای مناسب خودمون درست کنيم. من در اينجا سعي می‌کنم به همه موازين شرعی و عرفی و دينی توجه کنم. و مخالف هيچ نظامی نيستم. و به خطوط قرمز جامعه توجه دارم و اگر حرفی زدم از سر جوونیه و خامی. راستی عمو فیلتر چی اگه یک روز خواستی این وبلاگ روز فیلتر کنی قبلش به خودم بگو قول میدم بچه‌ی خوبی باشم.

پوپک رفت . از بازیش خوشم امده بود. خوب رفت خوشبحالش . امشب پس از مدتها در تنهایی مطلق گریستم ! چرا خداوند بعضی ها رو اینقدر دوست دارد. که امشب من در زنجان در تنهایی خودم بجای خندیدن برای او بنویسم. مردن چیزه جذابی نیست اما خوب مردن نصیب هرکس نمی شود .اکنون می فهمم چرا پوپک هشت ماه در کما ماند . کارهای خدا هیچکدام بی حکمت نیستند.هیچکدام.
دیشب می دانستم امشب اخرین شب اوست اما فکر نمی کردم با مرگش من را نیز بگریاند. من ادم احساساتی نیستم معمولا گریه نمی کنم اما امشب گریه کردم شاید بیشتر از همه برای خودم . کارت اهدای عضوم راگرفتم به مرگ خودم فکر می کردم . من چگونه خواهم مرد ! امشب تمام فکرم اینست . ایا من هم می میرم ؟

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستانی غبار آلود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور

می شتابند از پی هم بی شکیب
روزها و هفته ها و ماهها
چشم تو در انتظار نامه ای
خیره می ماند به چشم راهها

لیک دیگر پیکر سرد مرا
می فشارد خاک دامنگیر خاک
بی تو،دور از ضربه های قلب تو
قلب من می پوسد آنجا زیر خاک