سرمای سختی خوردم . حال خوشی ندارم. بنابراین زیاد مزاحم نمیشم. فقط این جمله ی پایین رو خوب بخونید.
Nearly all men can stand adversity, but if you want to test a man's character, give him power." -- Abraham Lincoln
"تقریبا هرکسی قادر است فلاگت را تجربه کند اما اگر می خواهی شخصیت کسی را بسنجی به قدرت بده "ابراهام لینکلن
پ ن 1) نمی خواستم چیزی بنویسم اما این مطلب دکتر شیرین باعث شد این ها رو بنویسم اما این مطلب رو بنظرم اومد بگم دختران ایرانی به نظر من حق طلاق چیزه جالبی نیست .اگر می خواهید زندگی ثابتی رو داشته باشید حق طلاق نخواهید .که زندگیتون رو بهم خواهد زن !!
جالبه کسی راجع به مهریه بحثی نمی کنه !! نمی گه زوره !! اما حق طلاق همه ....
اما در کل من با مهریه و حق طلاق مخالفم !!
الان حال ندارم اما یک روزی مطلب مهریه رو کامل باز می کنم!!
به جای حق طلاق سعی کنید طرفتون رو بهتر بشناسید.
اگر هم خواستید با مرد های اطرافتون صحبت کنید و نظر اونارو بشنوید احتمالا چیزهای خوبی خواهید شنید .
ظهور مردان فمینیست رو تبریک می گم.اگر هم حوصله داشتید مقاله پایین رو بخونید .
حق طلاق زن
واژه طلاق در پارسى به معناى بيزارى و جدايى كامل است و در اصطلاح حقوق طلاق عبارت است از ايقاعى تشريفاتى كه به موجب آن واگذارى حق طلاق در شرايط طبيعى و غير ظالمانه به مرد نه كاشف از بى‏توجهى به زنان و نه طرفدارى از مردان، بلكه با توجه به مصالح خانواده و در راستاى ديگر ضوابط فقهى است هرچند در موارد خاصى نيز زن حق دارد از دادگاه طلاق بخواهد. اضافه بر آن كه زن مى‏تواند با شرط ضمن عقد در پيمان زناشويى هر وقت بخواهد از مرد طلاق بگيرد.

در شريعت يهود زن حق طلاق ندارد. به مجرد اينكه مرد از زنش ناراضى باشد مطلقا مى‏تواند او را رها سازد. پيوند زناشويى به مجرد نيت مرد قابل گسست است و نيازى به اثبات و ابراز نيست. شرايط و تشريفات خاصى ندارد با اين وجود به مردم توصيه شده تنها به هنگام عذر همسر خويش را طلاق دهند.

در ديانت مسيح براى هيچ يك از زن و مرد حق طلاق وجود ندارد و پيوند زناشويى تنها زمانى قابل گسست است كه زن مرتكب زنا شده باشد. شايد عدم مشروعيت طلاق در آيين مسيحيت بدين علت باشد كه زن و مرد به حضرت مريم و مسيح (ع) اقتدا نكرده و با انعقاد پيمان زناشويى جرم بزرگى را مرتكب شده‏اند بنابراين لازم است به پاى اين عمل ناروا بسوزند و با اين بندى كه خود بر خويشتن نهاده‏اند عذاب شوند.

طلاق در اسلام و در وقت ضرورت مشروع است ولى شارع براى آن كه زندگى زناشويى زود از هم نپاشد و دامنه آن گرداب خطرناك به افراد بى‏گناه ديگر زيان نرساند به مجرد اين كه مردى از همسرش ناخرسند باشد راه طلاق را نشان نمى‏دهد بلكه او را به بردبارى و شكيبايى دعوت مى‏كند و قرآن راه جلوگيرى از جدايى زوجين را به بهترين طريق عملى نشان داده است: و ان خفتم شقاق بينهما فابعثوا حكما من اهله و حكما من اهلها ان يريدا اصلاحا يوفق الله بينهما و اگر ازجدايى ميان آن دو (زن و شوهر) بيم داريد پس داورى از خانواده آن (شوهر) و داورى از خانواده آن (زن) تعيين كنيد. اگر سرسازگارى دارند خدا ميان آن دو سازگارى خواهد داد... (نساء، 35) . زيرا گاه عليرغم همه اين راه حلها، برخى زندگى‏ها به بن بست مى‏رسند و بايد هر يك زندگى ديگرى را با زوج ديگرى از سر بگيرند.

در اسلام زن مى‏تواند اگر بخواهد از قيد زناشويى رها شود در حالى كه همسر خواهان ادامه زندگى است به گونه‏اى رضايت او را جلب كند و از او طلاق خلغ بگيرد. اضافه بر آن كه مى‏تواند در عقد زناشويى وكالت در طلاق شرط كند و حق طلاق را بدست آورد. اگر امروزه طلاق ظلمى در حق زن بشمار مى‏آيد و عواقب اقتصادى واقعا دردناكى به دنبال دارد همه و همه به جهت آن است كه رفتار ما در جامعه بر حسب تشريع قرآنى نيست، احكام اسلام پياده نمى‏شود و اگر نظام ما جامعه ما كاملا اسلامى باشد هيچ يك از اين عواقب نخواهد بود.(منبع)
در ضمن بهتره اینها رو هم راجع به حق طلاق بدونید:
چندی است که دختران هنگام ازدواج از همسر خود می خواهند که در عقدنامه حق طلاق را به آنان تفويض کند در حاليکه به عقيده حقوقدانان گرفتن اين حق ضمانت اجرايی ندارد.
کارشناسان معتقدند به دليل اينکه حق طلاق بر اساس قانون در اختيار مردان قرار دارد، زنان در بسياری از موارد برای جدا شدن از همسر خود از حقوق خود صرفنظر می کنند به عنوان مثال مهريه خود را می بخشند تا مرد آنها را طلاق دهد. شايد همين دلايل سبب شده که زنان به فکر چاره ای قبل از ازدواج برای حفظ حقوق خود بيافتند و در مواردی از همسر خود بخواهند تا در قراردادی محضری حق طلاق را به آنان واگذار کند اما بر اساس اظهار نظر حقوقدانان اين کار نيز موثر واقع نخواهد شد.
در اين ميان آنچه جای بحث دارد، ميزان آگاهی دختران جوان از اين شرط است. آيا آنان می دانند که با تفويض اين حق از سوی مرد به زن، از نظر حقوقی چند قدم جلو هستند و آيا می توانند با ارائه دلايل واهی يا حقيقي، همانند مردان به دادگاه اعلام طلاق کنند؟
"محمد حسين آقاسی" حقوقدان ،می گويد: "درخواست حق طلاق چندی است بين دختران جوان رايج شده است ، اما ، جالب است بدانيم که آنان به اشتباه تصور می کنند اگر زمان ازدواج در عقد نامه حق تفويض طلاق به زن توسط مرد قيد شود ، آنان می توانند هر زمان که تشخيص دادند، از اين مسئله بهره برداری کنند."
وی با تاکيد بر نادرست بودن اين باور، می افزايد :"واقعيت اين است که اين حق برای زنان در دادگاه استفاده کاربردی ندارد."
آقاسی درخصوص شرايط استفاده از حق طلاق توسط زن ،اظهار می دارد: " تنها در صورتی می توان از اين حق استفاده کرد که مرد به هنگام ازدواج ضمن تفويض حق طلاق در عقدنامه به زوجه وکالت بلاعزل محضری دهد تا زن با مراجعه به دادگاه خانواده، بتواند درخواست طلاق کند."
به گفته اين حقوقدان درصورت ارائه وکالت به همسر نيز مشکلات وی تمام نمی شود زيرا زن در اينصورت حتما بايد وکيل دادگستری باشد يا شوهر وکيلی از سوی خود برای تفويض اين حق معرفی کند.
وی اضافه می کند: "نبايد فراموش کرد که دادن اين اختيار به زن يک حق نيست بلکه شرطی است که مرد بر حسب اتفاق کاملا" بر آن مسلط است".
آقاسی می گويد: "گذشته از همه مسائل مطرح شده در اين زمينه اين امکان وجود دارد که مرد پس از مدتی نخواهد پايبند تعهدی که قبل از زمان عقد داده ، باقی بماند بنابراين می تواند وکالت فوق را از همسر خود پس بگيرد."
"احمد بشيری" وکيل پايه يک دادگستری معقتد است که بر اساس ماده 1133 مدنی مرد می تواند هر زمان که بخواهد زن خود را طلاق دهد.
وی در خصوص اهميت اين ماده قانونی ، توضيح می دهد: "مبنای ماده قانونی مذکور ، قوانين فقهی است ، که بر اساس آن حق به کسی تعلق دارد که تصرف می کند و اين مسئله بدين معناست که زن توسط مرد تصرف می شود لذا در خصوص طلاق حقی ندارد."
بشيری در خصوص امکان واگذاری اين حق می گويد:"حتی با واگذاری حق طلاق از سوی مرد به زن هم نمی توان به قابل اجرا بودن آن اميد داشت زيرا زن نمی تواند نظير مرد هر زمان که دلش خواست به دادگاه مراجعه کرده و تقاضای طلاق کند."
اين حقوقدان می افزايد: "زن با مراجعه به دادگاه و درخواست طلاق ولو اينکه از حق طلاق برخوردار باشد، بايد دلايل مستندی به دادگاه ارائه دهد زيرا با تفويض حق طلاق از سوی مرد به زن ، حق قانونی مرد از بين نرفته و به قوت خود باقی است."
وی تصريح می کند:" شايد اين حق تنها 40 درصد برای زنان مفيد باشد و تنها در مواردی که زنان نسبت به آزار و اذيت های شوهران خود به تنگ آمده باشند ، بتوانند از آن استفاده کنند."
بشيری خاطر نشان می کند : " اگر مرد احساس کند که همسرش درحال سوء استفاده از اين حق است، می تواند ضمن مراجعه به دادگاه آن را لغو کند."
"کامبيز نوروزی" ، حقوقدان ضمن اينکه معتقد است بودن حق طلاق مفيدتر از نبودن آن است، می گويد: " از آنجا که در نظام حقوقی کشور ايران تمامی حق و حقوق به مرد تعلق دارد بنابراين ارائه حق طلاق به زن خالی از لطف نيست."
وی می افزايد: "در شرايط عقد می توان شروطی را گذاشت تا موقعيت حقوق زن در روابط خانواده تقويت شود که يکی از اينها وکالت زن در طلاق است که هم از نظر حقوقی معتبر است و هم سبب ايجاد يک تعادل نسبی در روابط حقوقی بين زن و مرد می شود."
اين حقوقدان می گويد: "زمانی که زن از سوی مرد دارای وکالت برای طلاق است به طور حتم اختيارات مناسب تری دارد."
به گفته نوروزی بدينوسيله مرد نمی تواند به بهانه های گوناگون و پوچ زن را در زمان طلاق مورد آزار و اذيت قرار دهد.(منبع)
خوبه حال نداشتم اگه حال داشتم چی می شد؟:)

by: mohsen in 10/27/2006 10:18:00 PM | link
Friday, October 27, 2006