God sees the truth but bides it's time

Home | Archive | Contact | Feed

من محسن عاشق زنجان، سعی زيادی کردم که زنجانی‌های وبلاگ‌نويس رو دور هم جمع کنم. اگر از زنجانی‌ها کسي اين مطلب رو می‌خونه به من ميل بزنه تا اسمش رو اضافه کنم. ما بايد دست در دست هم قرار بديم تا بتونیم جامعه‌ای مناسب خودمون درست کنيم. من در اينجا سعي می‌کنم به همه موازين شرعی و عرفی و دينی توجه کنم. و مخالف هيچ نظامی نيستم. و به خطوط قرمز جامعه توجه دارم و اگر حرفی زدم از سر جوونیه و خامی. راستی عمو فیلتر چی اگه یک روز خواستی این وبلاگ روز فیلتر کنی قبلش به خودم بگو قول میدم بچه‌ی خوبی باشم.

فردا سالگرد درگذشت شاه بانوی شعر ایران پروینه! خیلی وقته دلم می خواد ازپروین بگم. اول زندگی نامه:

پروین اعتصامی در سال 1285 هجری شمسی در خانواده ای دانش پرور و اهل قلم به دنیا آمد . در دوران کودکی، زبان های فارسی و عربی را زیر نظر معلمین خصوصی در منزل و زبان انگلیسی را در مدرسه آمریکاییها فراگرفت.ذوق سرشار و وجدان بیدار پروین با آشناییش به فنون ادب درهم آمیخت و وی را در زمان حیات کوتاه خود به جایگاه بلندی رساند.دیوان پروین ، شامل 248 قطعه شعر می باشد که 65 قطعه از آن به صورت مناظره می باشد، که به شیوه ای هنرمندانه به پند و اندرز و شرح پریشانی مستمندان و انتقاد از عالمان بی عمل می باشد.
مناظره میان گل و گیاه ، نخ و سوزن ، سیر و پیاز ، مور و مار، دیگ و تاوه ، مست و هشیار .....که با طنزی لطیف همراه است ، گویای اشاراتی است واضح و روشن که وی در آن ها به ترسیم فساد و تزویر اجتماع زمان خود می پردازد. بنابراین شعر پروین از برجسته ترین نمونه های شعر تعلیمی به حساب می آید.(زندگی نامه کامل)

خیلی دلم می خواست فردا شب سر خاک پروین باشم .تا اونجایی که من فهمیدم باید تو قم کنار قبر حضرت معصومه باشه.

این هم شعری که سر مزار پروین اعتصامی نوشته و خودش قبل مرگ برای خودش گفته:

اختر چرخ ادب چروین است
گر چه جز تلخی ز ایام ندید

هر چه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آنهمه گفتار امروز

سائل فاتحه و یاسین است
دوستان به که ز وی یاد کنند

دل بی دوست دلی غمگین است
خاک در دیده بسی جان فرساست

سنگ بر سینه بسی سنگین است
بیند این بستر و عبرت گیرد

هر که را چشم حقیقت بین است
هر که باشی و ز هر جا برسی

آخرین منزل هستی این است
آدمی هر چه توانگر باشد

چون بدین نقطه رسید مسکین است
اندر آنجا که قضا حمله کند

چاره تسلیم و ادب تمکین است
زادن و کشتن و پنهان کردن

دهر را رسم و ره دیرین است
خرم آنکس که در این محنت گاه

خاطری را سبب تسکین است

خدایش رحمت کند.